Longhouse

In het zuiden van Borneo ligt Sarawak. Hier zijn natuurlijk ook nog heel veel mooie dingen te zien en doen, maar je kunt niet alles. Ik wilde Alexander de ervaring van logeren in een Longhouse meegeven. Ik had/heb daar goede herinneringen aan van Indonesie. Vanuit Kuching betekent dat eerst een autorit van 4 uur. Niet echt onze specialiteit. Onderweg is er niet veel te zien. Een enkele palmolieplantage, maar vooral veel afgebrande veldjes. Voor de rijst zijn we blijkbaaar net te vroeg, dat start in de natte tijd. Na de autorit is het een uur varen naar het eerste Longhouse. Hier komen zeer regelmatig toeristen, maar de mensen zijn zeer vriendelijk en gastvrij. Het is een groot longhouse, met 200 personen in 31 families. Enkele jongeren hebben een eigen huisje naast het Longhouse, wanneer er wat meer privacy gewenst is. Het is hier nier echt primitief meer. Er is gewoon stroom, er zijn wat meubeltjes en apparaten, en stromend water. Voor de toeristen zijn er toiletten en douches gebouwd. Dat hadden ze nou niet moeten doen, want doortrekken is niet goed mogelijk en het is dus vies en stinkt. We wassen ons liever net als de Iban in de rivier. 's Avonds krijgen we een korte dansvoorstelling met mooie kleding. Natuurlijk mogen wij ook even meedansen. Daarna is er het geven van de kadootjes van de toeristen ( we zijn nu met 7 westerlingen) aan de chief. Op aandringen van onze gids hebben we zakjes chips gekocht. Een ontzettend stom kado, mede gezien de tandjes van de kinderen!! Wij slapen op de veranda. De matrassen en klamboe liggen al klaar. De huisbewoners trekken zich terug in hun eigen huisje. Door de hanen worden we weer gewekt. Door het dalen van de temp, hebben we lekker geslapen. Vandaag gaan we naar een ander longhouse, waar zelden gasten komen. Onderweg krijgen we een lunch, bereidt in bamboe. Leuk om te zien en smaakt gelukkig ook goed. Na een stukje varen gaan we verder lopen. Het is een beetje heuvelig en een paar keer moeten we de rivier oversteken. We nemen niet de moeite om steeds de bergschoenen uit te doen, maar banjeren gewoon door. Misschien komt het door onze ervaring, maar onze gids kan ons tempo niet volgen. Wij lopen in 2 u achter 1 van de Iban naar het huis, de gids volgt 30min later?! De mensen hier zijn heel aardig en willen je alles laten zien. Ook hier voelen we ons erg welkom. Gelukkig zijn er hier geen dansjes of zo, wel begroeting met rijstwijn. Na een rustige nacht blijken de bewoners al vroeg vertrokken. Ze zijn al naar de velden om groente te halen of vissen. Via dezelfde route lopen we terug en komen weer bij het 1e longhouse. De laatse dag valt er 's middags en 's nachts veel regen. Nu heeft Alexander ook zijn tropische regenbui meegekregen. Met de boot gaat het nu razendsnel door het gestegen water. Met de auto rijden we verder naar Kuching. Hier zijn we nog 2 dagen voor het vliegtuig ons thuis brengt. We krijgen wel weer zin in gewone dingen zoals een bruin broodje hagelslag of een stuk appeltaart of gewoon liggen op de bank en zappen. Nog een paar dagen strand en zwembad en dan zijn we terug!